۱۳۹۰ اردیبهشت ۵, دوشنبه

اعلامیه "زنانی دیگر" به مناسبت اول ماه مه


                   
                                      زنان کارگر
     در تشکل‌های مستقل خود برعلیه نظام سرمایه داری و مرد سالارجمهوری اسلامی متحد شوید!

روز جهانی کارگر، فریاد اعتراض زنان و مردان کارگر بر علیه استثمار سرمایه داری است. روز جهانی کارگر،نماد مبارزات تاریخی زنان و مردان کارگر بر علیه سلطۀ نظام طبقاتی است. روز جهانی کارگر، نشانۀ زنده ماندن و تداوم مبارزات زنان و مردان کارگر تا رسیدن به دنیایی عاری از هر گونه تبعیض است. روز جهانی کارگر،سمبل مبارزه تا رهایی و ایمان به تحقق جامعۀ کمونیستی است.
 امسال روزکارگر در شرایط خاصی فرا می رسد، شرایطی که :
-    حداقل دستمزد کارگران در سال جدید ماهانه سیصد و سی هزار تومان تعیین شده، آن هم دروضعیتی  که خط فقر بنا بر آمار رسمی رژیم، درآمد ِ ماهانه حدود یک میلیون تومان  است .
-    تعداد زیادی از واحدهای تولیدی به دلیل حذف یارانه ها و افزایش نجومی قیمت ِ انواع سوخت به تعطیلی کشیده شده و بیکاری رشدیابنده که از قبل نیز وجود داشت سیری سرسام آور پیدا کرده است . قابل توجه آن که از نظر وزارت کار، شاغل کسی است که حداقل یک ساعت در هفته کار کند. حتی با این تعریف هم بر اساس آمار نمایندگان مجلس ، نرخ بیکاری 15%، و تعداد بیکاران چهار میلیون نفر می‌باشد. این آمار بویژه در اواخر سال گذشته و شروع سال جدید به طور قابل ملاحظه‌ای  افزایش یافته است . در همین روزهای اخیر در آستانۀ روز کارگر ، پنج هزارنفر از کارگران کوره پزخانه‌های آجرپزی بوئین زهرا و صد و چهل نفر از سیصد و پنجاه کارگر کارخانۀ مهرام به خیل بیکاران پیوستند .
-    بسیاری از کارگران ماه‌هاست که حقوق خود را دریافت نکرده اند و در بعضی نقاط تا یک سال پرداخت حقوق آنان به تاخیر افتاده است .
-    کاهش هزینه‌های تولید، قراردادهای موقت و سفید امضای ِ کار و اخراج های وسیع کارگران، به عنوان ابزارهای اجرایی ِ خصوصی سازی ،کارگران را در شرایط بسیار ناگواری قرار داده است.
-     نرخ افزایش تورم، سفرۀ کارگران را خالی تر از پیش کرده و گرانی سرسام آور بیداد می کند ، آخرین  نرخ تورم اعلام شده  22%  بوده است، آن هم در شرایط رشد اقتصادی " صفر ".
-    بسیاری از فعالین جنبش کارگری همانند فعالین سایر جنبش‌ها در بند دیکتاتوری خونریز اسلامی اسیر هستند و تحت شکنجه‌های وحشیانۀ رژیم در آستانۀ مرگ قرار گرفته  و یا در انتظاراجرای احکام اعدام بسر می برند .
-     موج جدید حرکات و اعتراضات کارگران در کشورها ی مختلف بر علیه افزایش سن بازنشستگی، افزایش ساعت کار، کاهش دستمزد و ...شکل گرفته و اوج گیری مرحلۀ  جدیدی از مبارزات کارگران را نوید می دهد . 
-    اعتراضات مردمی در کشورهای مختلف به ویژه شمال آفریقا و خاورمیانه آغاز شده و جهان در تب و تاب تغییر و تحول به سر می برد، این حرکات بر بستر بحران اقتصادی جهانی و تمایلات رشد یابندۀ مردم برای عدالت اقتصادی، بهبود شرایط رفاهی ، آزادی‌های فردی و اجتماعی و مقابله با دیکتاتوری شکل گرفته و شرایط حساس و تعیین کننده‌ای را رقم زده است .

واما، امسال روز کارگر درشرایطی فرا می رسد که کارگران دراین اوضاع  نابسامان و نگران کننده  بسر می‌برند، شرایطی که برای زنان  کارگر به مراتب ناگوارتراست. فقرو بیکاری به طور روز افزون چهرۀ زنانه پیدا کرده است. زنان  از نظر سطح حقوق و مزایای شغلی هنوز با مردان  فاصلۀ زیادی  دارند و در بهترین حالت، برغم  کار مساوی و نرخ استثمار برابر با مردان، میزان حقوقشان 60% حقوق مردان است. علاوه بر اختلاف دستمزد، زنان در محل کاربا انواع خشونت از جمله خشونت‌های اقتصادی، جنسی و... مواجه هستند.
چهرۀ زنانۀ بیکاری در سال های اخیر، برغم  افزایش دانشجویان، فارغ‌التحصیلان و متخصصین زن، عریان‌تر شده و درصد بسیار  بالایی  از زنان، بیکار هستند. آمارهای رسمی در سال گذشته میزان اشتغال زنان را حدود 17%  اعلام کردند. بعلاوه ، در شرایطی که کارفرمایان، به خاطر امکان پرداخت مزد کمتر، ترجیح می دهند دربرخی از مشاغل از کارگران زن  استفاده کنند، آمار زنان شاغل کارگرهمچنان کاهش یافته و زنان ناگزیز به  شغل های کاذبی همچون دست فروشی ، تکدی گری، تن فروشی و ... روی آورده‌اند ودر این مشاغل نیز مورد تعرض و خشونت های مختلف قرار می گیرند.
ستم دیگری که به لطف سیستم سرمایه داری  شامل حال زنان اعم از کارگر و غیر کارگر، شاغل و خانه دارمی شود کار خانگی است، کاری که در نظام جمهوری اسلامی توجیهات آن‌جهانی نیز یافته است. کار بدون دستمزدی که زنان را در سیستم فرسایندۀ خانگی پژمرده می‌کند و علی رغم نقش موثر آن در تولید و بازتولید نظام سرمایه داری هیچ حاصلی برای زنان ندارد.
 موقعیت اسف بار زنان سرپرست خانوارکه از  محروم ترین اقشارزنان بشمار می روند از دیگر نمونه‌های ستم بر زنان درنظام واپس گرای جمهوری اسلامی است ، جمعیتی بالغ بریک میلیون وهفت صد هزار نفر( براساس آمار نه چندان واقعی سازمان بهزیستی)  و مستمری ماهانه‌ای، حداکثر سی هزار تومان.
ما زنانی دیگر، اعتقاد داریم که مطالبات نهایی طبقه کارگر تنها در جامعه ای عاری ازهر گونه تبعیض به تحقق خواهد پیوست ، جامعهای عاری ازطبقه، مالکیت خصوصی،  استثمار، مردسالاری و هر گونه سلطه.  تنها راه رسیدن به این جامعه  سرنگونی نظامهای حاکم  سرمایه داری  و از آن جمله رژیم سرمایه‌دار و واپس‌گرای جمهوری اسلامی است.  این امر در پروسه‌ای طولانی شکل خواهد گرفت، اما مطالبات حداقلی کارگران  را باید در هر شرایطی  طرح کرده و در جهت تحقق آن تلاش نمود .
از آنجا که نظام جمهوری اسلامی بنا برماهیت طبقاتی خود، همچون سایر سیستم های سرمایه‌داری با مطالبات نهایی کارگران درستیز بوده و قادر به پاسخگویی آن‌ها نیست، و از طرف دیگر به واسطۀ ماهیت مذهبی خود اساسا نظامی زن‌ستیز و مبتنی بر تبعض‌های جنسیتی است، علاوه بر طرح مطالبات کارگران به طور کلی، همواره باید  برمطالبات خاص زنان کارگر، به طور جداگانه تاکید نمود.
زنانی دیگر، ضمن بزرگداشت روزجهانی کارگر، از مطالبات حداقلی کارگران  ، بویژه مطالبات خاص زنان کارگر به شرح زیر حمایت می کنند :
-   آزادی کلیۀ کارگران در بند
-    آزادی اعتصاب، تظاهرات و  ایجاد تشکل های کارگری در محیط های کاری و حضور نمایندگان واقعی کارگران زن و مرد در تدوین قوانین‌کار و هرگونه تصمیم‌گیری در مورد کارگران
-    آزادی ایجاد تشکل های مستقل زنان کارگر در زمینۀ مطالبات خاص آنان وهمچنین  پی گیری مطالبات عام زنان کارگر در ارتباط  با دیگر جنبش‌ها ی اجتماعی با در نظر گرفتن ضرورت همبستگی و حمایت  جنبش کارگری و جنبش زنان
-    تعطیلی رسمی روز اول ماه مه (11 اردیبهشت) به عنوان روز جهانی کارگر،  و رفع محدودیت‌ها و  موانع برای طرح ِ مطالبات واقعی کارگران
-    تعیین حداقل دستمزد کارگران براساس معیارهای اقتصادی منطبق بر شرایط عینی جامعه که تامین کنندۀ  رفاه نسبی کارگران باشد
-         تعیین مزد مساوی برای زنان کارگر در برابر کار مساوی با مردان و پرداخت دستمزد زنان بدون اِعمال تبعیض جنسیتی
-    تغییر قوانین کار و لغو قوانینی که به هر صورت استثمار بیشتر کارگران را در دستور کار خود دارد. از جمله لغو قراردادهای موقت و سفید امضا ، مشمولیت قوانین کار بر کارگاه‌های کوچک و کارگاه‌های خانگی و شرکت های پیمان کاری که اکثر کارگران آن‌ها زنان می‌باشند
-     لغو قوانین تبعیض آمیزو تعیین قوانین یکسان  برای زنان کارگر در مورد استخدام ، شرایط کار، ارتقای شغلی ،تعیین مرتبه بندی مشاغل ،مشخص کردن مشاغل سخت برای زنان و برخورداری زنان از حق عائله مندی ، منع قانونی اخراج زنان باردارو...
-         برقراری مرخصی‌های بلندمدت برای بارداری و زایمان
-         ایجاد شیرخوارگاه و مهدکودک‌های رایگان در محل کار
-         تغذیه مناسب در محل کار، به ویژه برای زنان باردار و شیرده
-         برقراری سرویس‌های رایگان ایاب و ذهاب
-         تامین بیمه و درمان رایگان برای کارگران
-          ممنوعیت کار کودکان
-    منع بردگی جنسی،  توانمند سازی  کارگران جنسی و ایجاد شغل برای زنان وکودکانی که به بردگی جنسی رانده شده‌اند.   نظام ایدئولوژیک اسلامی بی‌آنکه به حقوق انسانی این زنان و کودکان توجه کند تنها راه حل را حذف و در بهترین حالت نادیده گرفتن آنان می‌داند.  این قربانیان که از هیچ حق انسانی و قانونی برخوردار نیستند مورد انواع آزار و جنایات رسمی و غیررسمی قرار می‌گیرند.
- ...
ائتلاف جنبش زنان با جنبش کارگری، بر اساس نیرو‌های مشترک در این دوجنبش: یعنی زنان کارگر ، زنان خانواده های کارگری و بخش چپ جنبش زنان، در تشکل‌های مستقل، ضامن  تداوم  مبارزات و استقرار رادیکالیسم در این دو جنبش، یعنی جنبش کارگری وجنبش زنان خواهد بود.
تنها راه رهایی کامل زنان، جنبش مستقل آنان  تا تحقق و تثبیت جامعۀ کمونیستی است
                                                                                            
                                                                                                   زنانی دیگر
                                                                                     اول ماه مه،یازده اردیبهشت1390     
              

هیچ نظری موجود نیست: